Levensbeschouwing en verhalen
Tijdens het voorlezen van een bekend Bijbelverhaal, was het muisstil in groep 1/2B. Toen duidelijk werd dat Jezus met vijf broden en twee vissen 5.000 mensen te eten kon geven, kwam de verwondering in de groep goed los: hoe kon dat nou?
Kreeg iedereen een heel klein hapje? Een kruimeltje misschien? Nee! Jezus kan toveren!
‘Als je deelt wat je zelf hebt, is er genoeg voor iedereen’, luidt de slotzin van het verhaal. Dat moesten de kleuters even tot zich laten doordringen. Tijdens het spel erna, mocht N. kralen verdelen. Ze deed haar uiterste best om er meer van te maken: hocus-pocus-pilatus-pas, simsalabim, maar helaas bleef het aantal kralen gelijk. ‘Stom verhaal’, mopperde ze. ‘Nee, hoor!’ zei Q., ‘Dat komt omdat jij niet Jezus bent! En er zijn er genoeg, dus je hoeft ook niet te toveren. Dat moet alleen als er niet genoeg is.’
Deze opmerking deed iets met de groep. Waar meestal ruzie ontstaat als er gedeeld moet worden – schaarste of niet -, ontstond nu een gevoel van tevredenheid. Gewoon, omdat er genoeg was.
Soms ontvangen we van leerkrachten een verhaal van een mooi moment tijdens een les levensbeschouwing. Zoals deze tijdens een les uit Hemel en Aarde.
Wil je meer weten over lessen levensbeschouwing voor het basisonderwijs?